بیماری های مشابه

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. ایکتیوز ولگاریس یک بیماری پوستی است که منجر به خشکی و پوسته پوسته شدن پوست به خصوص در بازوها و پاها می شود. نام آن از کلمه یونانی به معنای ماهی گرفته شده است و به ظاهر ماهی مانند و پوسته پوسته پوست اشاره دارد. ایکتیوز ولگاریس می تواند در خانواده ها ایجاد شود (ایکتیوز ولگاریس ارثی)، یا ممکن است در مراحل بعدی زندگی ایجاد شود (ایکتیوز ولگاریس اکتسابی). نوع ارثی که ایکتیوز ولگاریس مادرزادی نیز نامیده می شود، اولین بار در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود و بیش از ۹۵ درصد موارد ایکتیوز ولگاریس را تشکیل می دهد. ایکتیوز ولگاریس ارثی بعد از بلوغ بهبود می یابد. نوع اکتسابی معمولاً در بزرگسالی ایجاد می شود و در نتیجه یک بیماری داخلی یا استفاده از برخی داروها ایجاد می شود. درمان ایکتیوز ولگاریس (فلس های ماهی)، راه های مراقبت ایکتیوز ولگاریس (فلس های ماهی)

ایکتیوز لاملار (Lamellar ichthyosis) یک اختلال ارثی است که عمدتاً به دلیل یک خطا در ژن کراتینوسیت ترانس‌گلوتامیناز I (keratinocyte transglutaminase I) رخ می‌دهد و منجر به نقص در تشکیل غلاف سلولی و شاخی شدن (cornification) می‌شود. این بیماری تقریباً همیشه به صورت اتوزومال مغلوب (autosomal recessive) به ارث می‌رسد. نشانه بارز این بیماری وجود یک غشای کلوئیدی (collodion membrane) در زمان تولد است که به دنبال آن، پوسته‌های ضخیم و شبیه به صفحات در بیشتر سطح پوست ظاهر می‌شود. نوزادان کلوئیدی (collodion babies) تمایل به زودرس بودن دارند و با تمامی خطرات مرتبط با زایمان زودرس مواجه هستند.

ایکتيوزیس وابسته به کروموزوم X، یک اختلال وابسته به کروموزوم X و مغلوب در کراتینیزاسیون غیرطبیعی است که ناشی از کمبود آنزیم استروئید سولفاتاز (steroid sulfatase) می‌باشد. این آنزیم برای فرایند طبیعی پوسته‌ریزی (desquamation) لایه شاخی پوست (stratum corneum) ضروری است. به‌طور کلاسیک، این بیماری با پوسته‌های کثیف‌نما در دو طرف گردن ("گردن کثیف") و ناحیه اطراف ناف مشخص می‌شود. سایر قسمت‌های تنه و اندام‌ها نیز درگیر هستند، در حالی که صورت، کف دست‌ها و پاها، و همچنین حفرات پشت زانو و آرنج معمولاً سالم می‌مانند.

ایکتیوزیفورم اریترودرمی غیرتاولی مادرزادی (nonbullous CIE) شامل اختلالات ژنتیکی است که معمولاً از بدو تولد به‌صورت نوزاد کولودیونی ظاهر می‌شود. این حالت با پوست قرمز عمومی که اغلب ترک خورده و دارای کاهش عملکرد سد محافظتی و افزایش از دست دادن آب است، همراه می‌باشد؛ بیماران در معرض خطر عفونت سیستمیک قرار دارند. در طول چند روز تا چند هفته، پوست پوسته‌پوسته می‌شود، که بیشتر به‌صورت پوسته‌های سفید کوچک است، و همچنان قرمز باقی می‌ماند. گاهی اوقات اکتروپیون (ectropion) نیز دیده می‌شود. این وضعیت در طول زندگی فرد باقی می‌ماند.